Doktor doktor

tv sitcom z lat 1980

Mike Stratford jest lekarzem, występuje w telewizji, ale jego pasją jest pisanie nudnych książek.

Doktor Mike Stratford, absolwent Harvardu, właśnie opublikował swoją pierwszą powieść i jest rozdarty między pasją do pisania i leczenia pacjentów. Jest bardzo troskliwym lekarzem, który dobro swoich pacjentów przedkłada ponad profesjonalne podejście, czego jego koledzy nie rozumieją. Jest częścią zespołu lekarskiego w przychodni, gdzie nieustannie stara się coś zmienić. Jego powieść otwiera mu jednak drzwi do rozpoczęcia nowej kariery, przekazywanie uproszczonych porad w telewizji, czym początkowo gardzi, ale później zaczyna doceniać. Jego brat jest gejem, z czym ich ojciec nie potrafi sobie poradzić, pomaga mu w jego osobistych i zawodowych problemach.

Czego potrzeba, aby stworzyć udany sitcom? Dobrego umiejscowienia akcji, ciekawych postaci, utalentowanej obsady i zabawnych scenariusze. Doktor Doktor niestety nie miał żadnego z tych elementów. Umiejscowienie serialu w przychodni nie było szczególnie oryginalne, postaci były niespójne i płytkie, scenariusze co najwyżej przeciętne i często przeciążane nadmiernie sentymentalnymi scenach. Jeśli chodzi o obsadę, to tylko jedna postać została błędnie obsadzona, niestety była to główna postać, która bierze udział w około 90% wątków fabularnych. Wybór Matta Frewera do roli Mike’a Stratforda był ogromnym błędem - nie tylko był nieprzygotowany, by zagrać w serialu komediowym, to jeszcze zmiany wprowadzone w granej przez niego postaci obniżały tylko ocenę całości.

Podczas gdy w pierwszym, trwającym sześć odcinków, sezonie Mike Stratford był bardzo poważnym, a nawet nudnym lekarzem skoncentrowanym na swojej pracy i pacjentach, w drugim sezonie jego cała osobowość zmieniła się w stałego żartownisia z dużo bardziej wyluzowanym podejściem, opowiadającego dowcipy nawet podczas badania pacjenta. Chociaż dobrym pomysłem było wprowadzanie zmian w postaci, która była zbyt ponura dla sitcomu, nagła zmiana charakteru i fakt, że Matt Frewer nie potrafił poradzić sobie z tego typu humorem, sprawiły, że Doktor Doktor stał się bardzo chaotyczny.

Scenariusze były bardzo nierówne, kładziono duży nacisk na uczynienie świata lepszym miejscem za pomocą bardzo mało subtelnych wątków dotyczących rasizmu, homofobii lub moralnych dylematów zawodu lekarza, które w dodatku kolidowały z nową personą Mike’a Stratforda, zmienioną w stałego żartownisia i całkowicie przesterowaną.

Łączna ocena	3.2
Żarty	/ 10
Rozrywka	/ 5
Postaci	/ 5
Brak powtórzeń	/ 5