Jak pan może, panie doktorze

tv sitcom z lat 1990

Doktor John Becker jest świetnym lekarzem, prowadzi małą praktykę w Bronxie, ale ma jedną drobną wadę - nie cierpi ludzi. Oczywiście nie wszystkich, tylko tych głupich, niedojrzałych, nie zgadzających się z nim, zajmujących jego miejsce parkingowe... Lista jest długa.

Doktor John Becker ukończył Harvard jako najlepszy student na swoim roku, a potem rozpoczął pracę naukową. Jego życie zmieniło się, kiedy żona nagle go porzuciła. Przez rozwód Becker zrezygnował z pracy i przeniósł się do Bronxu, gdzie otworzył mały gabinet i zaczął pomagać lokalnym mieszkańcom, nawet tym, którzy nie byli w stanie zapłacić. Ale John ma jedną, drobną wadę przez którą ludzie nie doceniają tego, co robi - nie cierpi ludzi, z pacjentami włącznie, i nie ma oporów, żeby mówić o tym głośno.

W jego gabinecie pracują dwie osoby - pielęgniarka Margaret, która nauczyła się radzić sobie z jego humorami oraz Linda, która... kręci się po gabinecie. Jeżeli Becker nie jest właśnie denerwowany przez swoich pacjentów, to można go znaleźć w nieco zapuszczonej kafejce prowadzonej przez atrakcyjną Reggie, gdzie jego najlepszy (a właściwie jedyny) przyjaciel, niewidomy Jake, prowadzi stoisko z gazetami. I to już cały świat Johna Beckera, co nieco wyjaśnia dlaczego zawsze jest w złym humorze.

Do pewnego momentu Becker był jednym z najlepszych seriali w USA - świetnie napisane odcinki, dobrze dobrana obsada i zręcznie budowana atmosfera. Chociaż cały serial rozgrywał się praktycznie tylko w 3 lokalizacjach (gabinet Beckera, jego mieszkanie oraz kafejka Reggie), to dzięki różnorodnym historiom serial przez długi czas trzymał bardzo wysoki poziom. W pewnym sensie Becker przypominał w stylu brytyjskie seriale z postaciami, które zmagają się ze swoimi problemami i życiowymi porażkami, ale sposób ich przedstawienia za każdym razem jest ciekawy i atrakcyjny, a chemia pomiędzy głównymi bohaterami napędzała całość.

I tak było aż do końca czwartego sezonu, kiedy to została wprowadzona postać, Chris grana przez Nancy Travis, która zaburzyła porządek serialu. W dodatku po czwartym sezonie twórcy postanowili usunąć postać Reggie i zastąpić ją właśnie Chris, co skończyło się koszmarnie. Na początku piątego sezonu przez kilka odcinków starali się znaleźć nowy porządek i chemię pomiędzy postaciami, ale potem Chris stała się zamiennikiem Reggie przejmując też jej kafejkę. Był też i szósty sezon, w którym zniknęła kolejna postać, Bob, i została w kiepski sposób zastąpiona przez nową postać (graną przez znanego później z Lost Jorge Garcię), a w dodatku fabuła skupiała się na związku Beckera i Chris, co było wielką pomyłką. Serial został przerwany w trakcie szóstego sezonu po 12 odcinkach.

Łączna ocena	9.6
Żarty	/ 10
Rozrywka	/ 5
Postaci	/ 5
Brak powtórzeń	/ 5